Hieronder een verlaat verslagje over de laatste ultra en lange duurloop en nog een paar recentere stukjes in de aanloop naar de RUN Winschoten.
_1._
22-juli.
Na Rondje Voorne (60 km., was zwaar) en de Den Haag Strandmarathon (2e deel was zeer zwaar) wilde ik weer eens een dubbeldekker lopen: op 2 achtereenvolgende dagen een ultra van 60 km. Proberen. Als training voor RUN Winschoten.
22-juli liep ik 60,6 km. in 7:14:49. Langs de Vliet-Schie-Rotte, inmiddels een favoriet en gestandaardiseerd ultra-trainingsrondje. Pffff. Het ging niet vanzelf.
Nog niet de snelheid ivm rugzak, de warmte, en wat 'gedoe' met een touw, een petje en een theedoek om mezelf nat te maken met water uit het kanaal/de Rotte. Totaal 2,7 ltr. gedronken: 2,2 ltr O.R.S. en 0,5 ltr cola. Gegeten: 3 boterhammen, 2 muslibolletjes, beetje gekookte aardappelen.
GARMIN ROUTE EN GEGEVENS: klik hier.
De 60,6 km’s zijn wel gemaakt, en het was benauwd, dus makkelijk zat er niet in. Maar: Wat tijdens RUN Winschoten nodig is is 60 km. in 7 uur of minder; 6:42 of zoiets. Anders kan ik het wel schudden (denk ik).
De eerste 30,5 km. ging nu toch wel in 3:30. Daarna ging het tempo naar beneden. Positief is dat ik na 50 km. geen kramp heb gehad. Ook zeeeer belangrijk..
_2._
25 juli.
Vanwege de zwaarte van de 60,6km. en pijn in mijn rechter bovenbeen/lies zag ik van de geplande dubbeldekker af, nam een paar dagen rust en liep op 25 juli m’n rondje Schie Maas Euromast (33,5 km.).
Tijdens deze run stond er een harde ZW-storm; vanaf het begin had ik pijn in m'n rechter bovenbeen en later begon links ook te zeuren, en ook nog: nu eens een 'water-only' (en slechts een licht ontbijt voordien). Dit alles maakte het zwaar.
Voor deze week (week 30) had ik het wel ff gehad. Er zat geen 100+ in. Maar bleef ik steken op 94km. 'k Was hard toe aan de recovery&easy runs (of helemaal geen runs maar absolute rust).
_3._
3 augustus.
spit / lichte hernia.
Even van me af roffelen op het toetsenbord en op FB zetten: we schrijven d.d.3 augustus 2015.
Ik was al aardig aan het herstellen van een bovenbeen/liesblessure (rechts) en na 'n dag of 6 niet lopen al weer plannen aan het maken om de training voor RUN Winschoten te hervatten (lees lange afstand te plannen).
Toen ik 's-ochtends wat lichte yoga/grondoefeningen deed om het stramme lijf wat soepel te krijgen schoot het plotseling in m'n onderrug: SPIT. Fellle pijn. Kunnen de plannen weer in de koelkast. Ik voel me nu wel weer een auwe man; man met auw. Tja. Mag ik het ff zo uitdrukken: ~!@#$%^&*()_+. En dan heb ik het nog zo elegant mogelijk uitgedrukt. Ben benieuwd hoe lang dit nu weer gaat duren.
_4._
9 augustus.
I.p.v. een geplande tweede piekweek had ik deze week (week 32) een dalweek: 2 x 2km + 1 x 7,5km. = 11,5km. Voorzichtig ge-JogWalked. De week erop nog minder (dus niets) doen want dit was toch nog te veel, d.w.z. lage rugpijn (spit/lichte hernia(?)) wordt er niet minder door. Nog 5 weken tot RUN Winschoten...
_5._
18 augustus.
Inmiddels heb ik ongeveer 10 dagen absoluut niet gerend of geRun-/JogWalked maar redelijk wat gewandeld, tot 2 uurtjes aaneen toe. Vandaag zelfs snelwandelend 10,09 km. in anderhalf uur afgelegd. En dat zonder problemen. Toen ik m’n klokje uit zette heb ik de laatste paar honderd meter naar huis gejogged en dat ging ook goed. Er zit dus duidelijk wat verbetering in m’n rug. ‘t Voelt weer goed (dat er schot in zit bedoel ik). Over ’n paar dagen 2en1/2 uur wandelen (ongeveer 15 km.). En in week 35 weer (geleidelijk/voorzichtig) het rennen oppakken.
Naschrift.
In week 35 liep ik weer een trainingsmarathon en had ik een weektotaal van 117,63 km. Dat gaf wel weer voldoende vertrouwen voor een goede RUN Winschoten.
Tot zo ver maar weer deze loop-perikelen. Dank voor de aandacht.
